تهیه کننده فیلم های سینمایی «نفوذی» و «سلام بر فرشتگان» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: پرسش اینجا است که چرا نزدیک به یک سوم آثار حاضر در جشنواره فجر انقلاب با خودکشی به پایان می رسند؟ این اتفاق بسیار مأیوس کننده و غم انگیز است و هر انسان منصفی را به دردمندی بیشتر وا می دارد.

وی ادامه داد: اصولاً سینمایی که این سال ها به خصوص در یک سال اخیر با توجه به جمیع مشکلاتی که در جامعه به وجود آمده خود به خود به گوشه ای رانده شده و توانی برای عرض اندام ندارد باید بیش از این مراقب خود باشد که کلاً محو نشود!

این سینماگر با تأکید بر اینکه امروزه شرایط اقتصادی حاکم بر سینما حتی برای رانت خواران سینمایی هم مقرون به صرفه نیست اظهار داشت: کسانی که قبلاً همه کاره شده بودند امروز دیر نمی توانند در سینما میدان داری کنند؛ در چنین شرایطی اگر فیلمی تولید شود که درد یا گره ای از جامعه را باز کند جای تقدیر دارد اما برعکس با وجود مشکلات متعدد در جامعه اگر فیلمی ساخته شود که بذر ناامیدی و یأس در جامعه بپاشد قطعاً سازندگان آن در یک توهم و بازی از قبل باخته دست و پا می زنند.

علیمردانی تأکید کرد: سینماگر نباید تنها برای حضور در این عرصه دست به تولید هر اثری بزند؛ البته متأسفانه این طرز نگاه همیشه بوده و هست و گذر زمان هم تأثیری بر این نگاه ندارد اما یک فیلمساز باید دلسوز جامعه باشد و به جای آنکه با تولید آثار مأیوس کننده حال جامعه را بدتر کند بایستی تدبیری برای بهبودی اوضاع روحی و روانی جامعه اش داشته باشد.

وی در پایان این گفتگو افزود: اسفا که ما در دوره ای زیست می کنیم که مدیران سینمایی آن هیچ تدبیر و درایتی برای بهبود اوضاع ندارند و عرصه فرهنگ و هنر را به طور کل به حال خود رها کرده اند و هیچ سیاست گذاری صحیحی در کار و عمل شان دیده نمی شود.